Η αγάπη θα σε βρει όπου κι αν είσαι

Τέτοιες φωνές στα αυτιά μου, και λίγο στα χείλη μου.
Κανείς δε περιμένω να καταλάβει την ανάταση που νιώθω
κάθε που γεμίζω έτσι.

Ίσως λίγοι άνθρωποι, που κι αυτοί με αγνοούν.
Έτσι πάει, όσα θέλω να χαρίσω τα κρατάω τελικά
απο φόβο μηπως τα δώρα μου γίνουν άδωρα.

Μα εμένα τέτοιες γυναίκες με εμπνέουν.
Με όλα τα γράμματα της λέξης "Γυναίκα" κεφαλαία.
Γιατί δείχνουν πως δεν έχουν ανάγκη.

Και δεν έχουν, αλήθεια έτσι είναι. Ούτε
κι εγώ έχω. Αν είχα θα το έδειχνα, θα ήμουν ευάλωτη.
Έτσι δεν γίνεται πάντα;

Κάθε που κλαίω πρέπει να σκέφτομαι το χαμόγελο.
Κάθε που μελαγχολώ πρέπει να σκέφτομαι εσένα.
Κάθε που μου λείπει κάτι βάζω μπροστά το πάθος.
Όχι αυτό που λαχταρώ, αυτό που πέρασε.
Και φυσικά την αγάπη.
Αυτή που υπάρχει.

Και δεν της κρύβομαι.
Πώς θα μπορούσα άλλωστε;
Η αγάπη έχει ενα μάτι διαπεραστικό.
Σε βρίσκει παντού και σε τραβάει σα μαγνήτης.

Σε βρίσκει στα ήρεμα βλέμματα της συμπόνοιας τα κρύα βράδια.
Στα νυσταγμένα μάτια του σκύλου που χαιδεύεις.
Στο χέρι που σου απλώνεται για στήριξη.
Στην καρδιά λιγάκι.
Εκεί είναι η αγάπη.
Και δεν μας λείπει ποτέ.

Έχει αυτή την εξαιρετική ιδιότητα
να μας κυνηγάει όπως οι πεταλούδες τη φωτιά.
Κι εμείς καίμε σωστά;
Την καίμε, σωστά;

Λάθος μάτια μου γλυκά, λάθος.