Και έτσι ξαφνικά...Ενα ζεστό (πολύ ζεστό-τόσο ζεστό που δεν αντέχεις να βγείς ούτε στο μπαλκόνι) απόγευμα, επανήλθαν όλες μου οι ανησυχίες. Αυτές που σκέφτομαι χρόνια τώρα και δεν μπορώ να εκφράσω, όλα αυτά που φοβάμαι και τρέμω, όλα αυτά που λέω να πω μα δεν ΜΠΟΡΩ να πώ. "Η σιωπή είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση του εγώ μας". Ναί ε;
Ε λοιπόν ναι είμαι μεγάλη εγωίστρια, τόσο μεγάλη ώστε να το παραδέχομαι, αλλά η σιωπή διαφέρει απο την άγνοια, και δεν μου αρέσει να αγνοώ. Τώρα θα μου πείς και ποιός δεν έχει ανησυχίες; Είμαι νέα. Μόλις 21 (και κάτι- στο μυαλό ακόμα 12) κι όμως ποτέ μου δεν υπήρξα άνθρωπος που αγνοούσε. Απεύφεγα τον ωχαδερφισμό όπως ο διάβολος το λιβάνι γιατί θεωρούσα τη ζωή μια σειρά απο ευκαιρίες. Σήμερα και αύριο. Και ποτέ χτές. Αυτό όμως είναι που πάντοτε με πνίγει. Αυτό που αδυνατώ να διαχειριστώ και να αποδιώξω τόσο εύκολα απο πάνω μου. Ένα χτές με τόσες πολλές ανησυχίες που γίνεται η αφορμή να είναι το σήμερα ακόμα πιο ΑΝΗΣΥΧΟ. Και αναρωτιέμαι: "πόσο καλή είναι τελικά η ησυχία;"
Ήσυχος= αυτός που δεν είναι άτακτος (δεν είμαι ήσυχος) Ήσυχος= αυτός που είναι ήρεμος (δεν είμαι ήσυχος) Ήσυχος= αυτός που είναι γαλήνιος (δεν είμαι ήσυχος!)
Δεν έχω σκοπό να σας τρελάνω με όλα αυτά που περνούν κατα καιρούς απο το διαστροφικό κεφάλι μου (φύσει και θέση διαστροφική-η ζωή μου μπορεί να μεταφραστεί σε ψυχεδελικό θρίλερ) θέλω όμως να μοιραστώ και με άλλους αυτά που δεν χωρούν πια στο κεφάλι μου και ξεχειλίζουν στο στόμα μου. Δεν είναι μεγαλόστομα λόγια, λυπητερές προτάσεις και λογοτεχνικές μπούρδες. Είναι το πιο όμορφο κομμάτι του εαυτού μου που πάντοτε το κρύβω. Όχι για να μην μου το ματιάσουνε! Τουναντίον! Γιατί πιστεύω πως τα μεγάλα λόγια δεν είναι για να λέγονται, είναι για να διαβάζονται. Και αν δεν σας αρέσω αλλάξτε ιστολόγιο...και ησυχάστε.
Ήσυχος= αυτός που δεν είναι άτακτος (δεν είμαι ήσυχος) Ήσυχος= αυτός που είναι ήρεμος (δεν είμαι ήσυχος) Ήσυχος= αυτός που είναι γαλήνιος (δεν είμαι ήσυχος!)
Δεν έχω σκοπό να σας τρελάνω με όλα αυτά που περνούν κατα καιρούς απο το διαστροφικό κεφάλι μου (φύσει και θέση διαστροφική-η ζωή μου μπορεί να μεταφραστεί σε ψυχεδελικό θρίλερ) θέλω όμως να μοιραστώ και με άλλους αυτά που δεν χωρούν πια στο κεφάλι μου και ξεχειλίζουν στο στόμα μου. Δεν είναι μεγαλόστομα λόγια, λυπητερές προτάσεις και λογοτεχνικές μπούρδες. Είναι το πιο όμορφο κομμάτι του εαυτού μου που πάντοτε το κρύβω. Όχι για να μην μου το ματιάσουνε! Τουναντίον! Γιατί πιστεύω πως τα μεγάλα λόγια δεν είναι για να λέγονται, είναι για να διαβάζονται. Και αν δεν σας αρέσω αλλάξτε ιστολόγιο...και ησυχάστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου