Αύγουστος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
αυτός ο μήνας το έκανε πάλι το θαύμα του. Πέρυσι με είχε εκπλήξει με την εισαγωγή του με το χειρότερο τρόπο. Και φυσικά φέτος, για να μην περάσω πάλι τα ίδια κλείστηκα στο καβούκι μου με σκοπό να μην τον αφήσω να μου κάνει κανένα κακό. Άμυνα, απαισιοδοξία, όπως θέλεις πες το. Πράγμα που τήρησα κιόλας αρκετά πιστά.
Αλλά όπως κάθε άνθρωπος που έχει αδυναμίες και ελαττώματα δεν το τήρησα ολοκληρωτικά. Και απο αυτό το παραθυράκι που άφησα γυρτό μπήκε μέσα ένας ολόκληρος καινούργιος κόσμος. Ευτυχώς τελικά που δεν το είχα σφαλίσει εντελώς. Ο φετινός Αύγουστος μου έφτιαξε αναμνήσεις. Με πέταξε σε μια θάλασσα λάδι για να κολυμπήσω. Μου έφερε φίλους παλιούς, βλέμματα, ιστορίες, τραγούδια, εβδομάδες ξενύχτισσες, λουλούδια στα χέρια, ποτά γυαλιά, κουτσομπολιά και ανάσες. Και άλλα πολλά που, αγαπημένο μου ημερολόγιο τα φαντάζεσαι, αφού μου έχουν ξανατύχει στο παρελθόν.
Και όπως κάθε τι που περνάει, σε τσιμπάει και φεύγει, έτσι κι αυτό το καλοκαίρι έχει την περίοδο επούλωσης του. Τώρα την περνάω και δεν είναι καθόλου εύκολη. Ειδικά όταν αρνείσαι τα πάντα. Ποιός ξέρει; Ίσως έτσι συνηθίσω αλλιώς. Δεν μπορώ να πω όμως πως η πληγή είναι εκτεθειμένη. Την έχω καλύψει επιμελώς για τυχόν μολύνσεις. Άλλη φορά, θα σου γράψω και για την καινούργια μέλισσα που πέταξε κι αυτή μετά το τσίμπημα πίσω στο μελίσσι της. Δεν ήρθε η ώρα ακόμα. Είναι νωρίς.
Σχεδιάζω δύο ταξίδια μέσα σε αυτό το μήνα. Σχεδιάζω και κάτι άλλο. Ούτε αυτό ήρθε ακόμα η ώρα να στο αποκαλύψω. Πολλούς γρίφους με γέμισε αυτό το καλοκαίρι. Δεν καλούμαι όμως να τους λύσω. Όλα τα προηγούμενα καλοκαίρια αυτό έκανα. Όχι, αυτό το καλοκαίρι δεν θα λύσω κανένα γρίφο, καμία εξίσωση. Θα περιμένω τη λύση ουρανοκατέβατη. Κι αν δεν έρθει;
Δεν πειράζει. Μια μέρα έμεινε ακόμα στον Αύγουστο. Απο Τετάρτη θα έχουμε Φθινόπωρο.
Θα αλλάξουν όλα. Δεν το πιστεύω. Ήθελα απλά να βάλω μια πινελιά αισιοδοξίας στο τέλος, χάριν εντυπωσιασμού. Για να μη με λένε κάποιοι απαισιόδοξη. Εγώ θα τους το ξαναπώ. "Βεβιασμένη ρεαλίστρια" είμαι...